Πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου «Άγιος Σάββας» την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017 η 13η ημερίδα με θέμα «Θεραπευτικές εξελίξεις στα σαρκώματα».

Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα:

1. του ΓΑΟΝΑ «Ο Άγιος Σάββας»
2. της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας
3. της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ογκολογίας και
4. της Εταιρείας Ιατρικών Σπουδών

Στόχος της ημερίδας ήταν η ανανέωση των γνώσεων των γιατρών σχετικά με τις σύγχρονες θεραπευτικές εξελίξεις σχετικά με τα σαρκώματα. Στην ημερίδα συζητήθηκαν όλα εκείνα τα δεδομένα που σχετίζονται με την παρέμβαση της χειρουργικής θεραπείας στην αντιμετώπιση των σαρκωμάτων, συνεπικουρούμενη κατά περίπτωση από την ακτινοθεραπεία και τις συστηματικές θεραπείες.
Στην ημερίδα συζητήθηκαν επίσης ζητήματα που αφορούν τον ρόλο και την συνεισφορά της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση του καρκινικού πόνου.

Το συγκεκριμένο θέμα αναπτύχθηκε εμπεριστατωμένα από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως, Επίκ. Καθηγητή Ποιμαντικής Θεολογίας και Ψυχολογίας στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Θεολογικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφος και Πρόεδρο της Συνοδικής Επιτροπής επι Ειδικών Ποιμαντικών Θεμάτων και Καταστάσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος κ. Αθηναγόρα.

Ο Σεβασμιώτατος, ως προσκεκλημένος ομιλητής του κ. Γ. Σακοράφα, Επ. Καθηγητού Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Συντονιστή Διευθυντού του Χειρουργικού-Ογκολογικού Τμήματος του νοσοκομείου «Ο Άγιος Σάββας», ξεκινώντας την ομιλία του αναφέρθηκε στη δυναμική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ υγείας και θρησκευτικής πίστης. Παρουσίασε συμπεράσματα εγχώριων και διεθνών επιστημονικών εργασιών που τεκμηριώνουν τη σπουδαιότητα της σχέσης αυτής στην ογκολογική φροντίδα. Επίσης ανέπτυξε επιστημονικά δεδομένα που σχετίζονται με τη επίδραση της προσευχής στην παραγωγή ειδικών ορμονών που καλούνται «ενδορφίνες». Σύμφωνα με τις μελέτες αυτές η δράση των «ενδορφινών» φαίνεται να είναι ιδιαιτέρως ευεργετική, καθώς εξουδετερώνουν τα υψηλά επίπεδα της αδρεναλίνης που προκαλεί το στρες, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα, γεννούν αίσθημα ευδαιμονίας και βελτιώνουν τη διάθεση, με συνέπεια να καταπραΰνουν τον πόνο και να βελτιώνουν τελικά την ποιότητα ζωής των ογκολογικών ασθενών.

Συνεχίζοντας ο Σεβασμιώτατος επικέντρωσε την ομιλία του στο θεολογικό υπόβαθρο του καρκίνου. «Ο καρκίνος ως ασθένεια, διαταράσσει τις σχέσεις του ανθρώπου με τον Θεό, τους συνανθρώπους του, την κτίση και κυρίως διαταράσσει τον ασθενή με τον ίδιο του τον εαυτό, πέφτοντας τελικά σε έναν τραγικό μονόλογο. Ένας μονόλογος που σταματά να αποτελεί κίνδυνο όταν παρεμβαίνει η Εκκλησίας μας με την διδασκαλία της, τη μυστηριακή της ζωή και την ποιμαντική της δράση» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Από την μακρά εμπειρία του στο χώρο της Νοσοκομειακής Ποιμαντικής ο Σεβασμιώτατος έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη σπουδαιότητα που έχει η συνεργασία του ιερέα με το προσωπικό υγείας στο χώρο του νοσοκομείου. Υπογράμμισε ότι ο ιερέας ως θεραπευτής των ψυχών οφείλει να συμβουλεύει το γιατρό σε θέματα Ιατρικής Ηθικής, αλλά και το προσωπικό υγείας καλείται να αναφέρει στον κληρικό όσα γνωρίζει για την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του ασθενή. Στοιχεία απαραίτητα για την καλύτερη αντιμετώπιση όχι μόνο του ασθενή αλλά και της οικογενείας του.

Σχετικά με την ποιμαντική παρέμβαση του ιερέα προς την οικογένεια του ογκολογικού ασθενούς ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε τα εξής: «Ο ιερέας, καλείται να συμπαρασταθεί στην οικογένεια του ασθενούς μέσα από την εφαρμογή των αρχών του ποιμαντικού διαλόγου, με τη συναισθηματική της στήριξη αλλά και με τη προτροπή των μελών της για προσευχή. Η Εκκλησία προσφέρει πρωτίστως στον πάσχοντα αδελφό μας τη μετάδοση της Χάρης των Μυστηρίων της για τη θεραπεία της ψυχής και του σώματος. Ο ιερέας αντιπροσωπεύει την ιερή και την υπέρλογη πλευρά του ανθρώπου που ζητάει παρηγοριά και ελπίδα από αυτόν. Ο διαχρονικός ρόλος του ποιμένα δεν είναι να χορηγήσει ένα καταπραϋντικό αντίδοτο στον πόνο του ανθρώπου με ενθαρρυντικά λόγια, αλλά να συμπάσχει στον πόνο του, προσφέροντας αποδοχή και ευσπλαχνία καλλιεργώντας σε όλους το πνεύμα να γινόμαστε συμπάσχοντες και συνεργάτες σε όλα με ένα τρόπο μοναδικό ώστε να γίνουμε πραγματικοί συνεργοί της Χάριτος του Θεού».

Κλείνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος παρουσίασε τα λόγια του αείμνηστου Οικουμενικού Πατριάρχου κυρού Αθηναγόρου του Α’, ο οποίος προσκεκλημένος σε ιατρικό συνέδριο της εποχής του ανέφερε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του τα εξής: «Προσπαθώντας να πιάσουμε το γιατί ξεκινάμε άλλα ερωτήματα που πολλές φορές στενοχωρούν. Συνεπώς ο ιερέας δεν θα πρέπει να δώσει λύσεις ή απαντήσεις αλλά κατευθύνσεις. Κατευθύνσεις που θα λυτρώνουν και θα ανακουφίζουν και δεν θα πληγώνουν. Δεν χρειάζεται από τον ιερέα να φιλοσοφήσει το θεολογικό «γιατί» αλλά κυρίως να μεταφέρει το πνεύμα της ελευθερίας και της αγάπης και τότε θα έχει μιμηθεί τον Χριστό».

Ο λόγος του Σεβασμιωτάτου, όπως πάντα, μεστός νοημάτων πνευματικών, δομημένος στην διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, ενθουσίασε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και έδωσε ταυτόχρονα κατευθύνσεις ποιμαντικής διακονίας στους παριστάμενους πατέρες.

Ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου κ. Γ. Σακοράφας επίσης, εξέφρασε ευγνώμονα αισθήματα στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιλίου κ. Αθηναγόρα, για την παρουσία του στην εκδήλωση αλλά και για την γενικότερη συμβολή του στην σύγχρονη ιατρική εκπαίδευση ευχαριστώντας τον Ομιλητή για την άκρως θεολογικά, και επιστημονικά εμπεριστατωμένη ομιλία του.

Τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Αθηναγόρα συνόδευσαν ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως πανοσ. αρχιμ. π. Γαβριήλ Ασπρολούπος, τα τακτικά μέλη της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής επι Ποιμαντικών Θεμάτων και Καταστάσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος πανοσ. αρχιμ. π. Νεκτάριος Μηλιώνης, εφημέριος του Παρεκκλησίου του Αντικαρκινικού- Ογκολογικού Νοσοκομείου Αθηνών «Ο Άγιος Σάββας» και πανοσ. αρχιμ. Δρ. Θεοδόσιος Μανώλης κληρικός, επιστημονικός συνεργάτης της Ιεράς Μητρόπολης Ιλίου και εντεταλμένος εφημέριος στο Γενικό και Ογκολογικό Νοσοκομείο Γ.Ο.Ν.Κ. «οι Άγιοι Ανάργυροι» Κηφισιάς, καθώς επίσης και ο ιερολογιώτατος αρχιδιάκονος της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου π. Ιωάννης Ράπτης.