Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
| Αγίας Αικατερίνης Ιλίου

Αποτελέσματα 4ου σεμιναρίου εθελοντικής διακονίας

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018 το 4ο επιμορφωτικό Σεμινάριο του Γ’ Εκπαιδευτικού κύκλου (2017-2018) με θέμα: «ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ».

Η πρώτη ομιλήτρια ήταν κ. Σγος(ΑΒΜΕ) Μεϊντάνη Παρασκευή, Ψυχολόγος-251 ΓΝΑ Ψυχιατρική Κλινική, MSc Κλινικής και Κοινοτικής Ψυχολογίας, Dipl Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Ομαδική Αναλυτική Θεραπεία HOPE in Group Analysis (ειδ) Ψυχοεκπαίδευση-Συμπερ. Θεραπεία Οικογένεια, Εκπαιδεύτρια Αποτελεσματικού Γονέα, Gordon Training Hellas, International, με θέμα εισήγησης: «Αγχογόνα γεγονότα Ζωής: Οικογένεια και Εργασία».

Η κ. Μεϊντάνη ανέπτυξε τη σχέση του παθολογικού άγχους με την ασθένεια, καθώς επίσης και την θεραπευτική συνεισφορά της οικογένειας στην χρόνια νόσο. Η ομιλήτρια τόνισε ότι η σωστή οργάνωση της οικογένειας στα καθημερινά προβλήματα που δημιουργεί η παρουσία μιας δύσκολης ασθένειας στο εσωτερικό της, βοηθά τα μέλη της να αναπτύξουν ουσιαστικές στρατηγικές αντιμετώπισης όλων εκείνων των ψυχοσυναισθηματικών αλλαγών που αιφνιδίως προκύπτουν στο εσωτερικό των μελών της.

Η κ. Μεϊντάνη ανέλυσε επίσης τους ψυχοδυναμικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης και διαχείρισης του άγχους με έμφαση στη σημασία που έχει για τα μέλη της οικογένειας το «ημερολόγιο συμπεριφοράς». Το συγκεκριμένο ημερολόγιο, σύμφωνα με την εισηγήτρια, βοηθά τόσο στην εντόπιση των συχνότερων στρεσογόνων παραγόντων όσο και των κατάλληλων τρόπων δια των οποίων επιτυγχάνεται η αντιμετώπιση του άγχους και του stress στα επιρρεπή και ψυχολογικά ευαίσθητα μέλη της.

Καταλήγοντας η ομιλήτρια αναφέρθηκε στην δυναμική της επικοινωνιακής προσέγγισης, η οποία φαίνεται να λειτουργεί ως ο ακρογωνιαίος λίθος στην επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν κατά την διάρκεια της χρόνιας ασθένειας.

Η δεύτερη εισήγηση είχε θέμα «Η σχέση του νέου γιατρού με τον άρρωστο που υποφέρει».

Εισηγητές της συγκεκριμένης ομιλίας ήταν ο ιατρός κ. Βασίλειος Αναστασόπουλος Παθολόγος-Επιμελητής Β. Πρωτοβάθμιας Υγείας, Κέντρο Υγείας Περιστερίου και ο ιατρός Kωνσταντίνος Λιάπης Ειδικευόμενος Χειρουργός στο «Λαικό» Νοσοκομείο Αθηνών.

Ο κ. Αναστασόπουλος τόνισε για την σημασία της αφηγηματικής προσέγγισης της ιατρικής καθώς επίσης και την σημασία που έχει η αποτελεσματική επίσκεψη των ιατρών για τον ασθενή που υποφέρει. Καταλήγοντας ο κος Αναστασόπουλος ανέφερε για την σημασία της ενεργούς ακρόασης της αφήγησης του ασθενούς, η οποία, σύμφωνα με τον ομιλητή, πολλές φορές καθορίζει και την σωστή θεραπεία αλλά και την σωστή ψυχοσωματική αντιμετώπιση του αρρώστου που υποφέρει.

Ο τρίτος εισηγητής ο κος Κωνσταντίνος Λιάπης, Ειδικευόμενος Χειρουργός στο «Λαϊκό» Νοσοκομείο Αθηνών, ο οποίος ανέπτυξε την σημασία της ψυχοκοινωνικής προσέγγισης του νέου θεραπευτή με τον ασθενή. Ο κ. Λιάπης τόνισε ότι ο νέος θεραπευτής οφείλει να προβάλλει τον εαυτό του στη θέση του ασθενούς και νιώθει τον πόνο του, ώστε με αυτό τον τρόπο να μπορεί να κατανοήσει τις δυσκολίες του αρρώστου καλύτερα και να τον βοηθήσει να τις ξεπεράσει πιο γρήγορα.

Συνεχίζοντας ο ομιλητής έδωσε έμφαση στη σημασία της «λεπτής ατμόσφαιρας» που δημιουργούν τα μη συνειδητά συναισθήματα και οι συμπεριφορές των θεραπευτών, δεδομένα τα οποία σύμφωνα με τον ομιλητή μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο η το χειρότερο και την αντίληψη του ασθενούς.
Καταλήγοντας ο ομιλητής ανέφερε ότι ο γιατρός είναι ο ειδικός ο οποίος θα μεταφέρει της βασικές και απαραίτητες πληροφορίες για την ασθένεια ή την πάθηση που έχει ο ασθενής. Ωστόσο δεν είναι εύκολος ο ρόλος του. «Οι γιατροί εκπαιδεύονται ως επιστήμονες, αλλά για πολλούς το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας τους περιλαμβάνει συνομιλία με τους ασθενείς. Η επαφή με ανήσυχους, φοβισμένους ανθρώπους μπορεί να φέρνει τόση κούραση ώστε μερικοί νέοι γιατροί να υποφέρουν από ένα είδος εξάντλησης που τώρα αποκαλείται κόπωση προκαλούμενη από συμπόνια. Επίσης έχουν να αντιμετωπίσουν διάφορους χαρακτήρες ασθενών. Παρόλα αυτά φαίνεται πως υπάρχει μια σχέση «εξάρτησης» καθώς ο ασθενής αποβλέπει στην επεξήγηση και στην βοήθεια του γιατρού. Θα πρέπει να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους , καθώς ο ασθενής θα πρέπει να μιλήσει ειλικρινά με τον γιατρό και να του εκθέτει ανοιχτά όλες τις απορίες του. Μην ξεχνάμε ότι μια διάγνωση ενός χρόνιου νοσήματος για τον ασθενή είναι ένα σοκ και ένας νέος τρόπος ζωής τον οποίο πρέπει να μάθει να ανταπεξέρχεται καθημερινά», ανέφερε στο τέλος της ομιλία του ο κ. Λιάπης.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα παρακολούθησαν εκπαιδευτές, συνάδελφοι αλλά και σπουδαστές της ΣΙΒΙΤΑΝΙΔΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ οι οποίοι ανταποκρίθηκαν από την πρώτη στιγμή στο κάλεσμα του π. Θεοδοσίου, ο οποίος ως γνωστόν διδάσκει ως καθηγητής ιατρικών ειδικοτήτων στην Μεταδευτεροβάθμια Εκπαίδευση τα τελευταία 10 χρόνια και οι οποίοι επέδειξαν από την αρχή ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο να εμπλουτίσουν την γνώση τους σχετικά με την ψυχοκοινωνική διάσταση της ογκολογικής φροντίδας.

Μετά το πέρας του εκπαιδευτικού μαθήματος ακολούθησε συζήτηση με ερωτήσεις, που απηύθηνε το κοινό προς τους ομιλητές του συνεδρίου, σχετικές με τα θέματα τα οποία εκείνοι κάλυψαν.