Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Εσπερινός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Πετρούπολη

Στον περικαλλή ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Πετρουπόλεως, τελέστηκε ο πανηγυρικός εσπερινός της Παναγίας με την συμμετοχή εκατοντάδων προσκύνητών.

Στην ακολουθία χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Ιλίου κ. Αθηναγόρας, ενώ τον πλαισίωσαν πολλοί ιερείς από τις γύρω ενορίες.

Χαρακτηριστικό του μεγάλου πλήθους των προσκυνητών, ήταν η ουρά που έφτανε έξω από την ναό. Τον θείο λόγο κήρυξε ο κ. Αθηναγόρας ο οποίος αναφέρθηκε στο στίχο «ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς, ἐν μνημείῳ τίθεται, καὶ κλῖμαξ πρὸς οὐρανόν, ὁ τάφος γίνεται» αναφερόμενος στο πρόσωπο της υπεραγίας Θεοτόκου που έγινε η σκάλα (κλίμακα) για να κατέβει ο Θεός στην γη, με την σάρκωση του Θεού Λόγου αλλά και αντιστρόφως, γίνεται κλίμακα και με την κοίμησή της, επιστρέφει στον Υιό της.

«Γίνεται το μέσο και ο ουρανός κατεβαίνει στην γη και επανασυνδέεται το ανθρώπινο γένος με τον Θεό. Όμως φαίνεται πως υπάρχει αντιστροφή, καθώς αυτό που προήλθε από τον ουρανό πρέπει να επιστρέψει πάλι πίσω. Όπως ανελήφθει ο Ιησούς Χριστός, έτσι ακριβώς γίνεται με την Παναγία. Και επειδή η κατοικία του Θεού έγινε μέσα Της με την Σάρκωση που έγινε στα σπλάχνα Της, αυτή η ζωή πρέπει να επιστρέψει στον ουρανό. Ώστε να ξανασυνδεθεί πάλι με τον Υιό και Θεό Της, αλλά και να συνδέσει εμάς με την πηγή της ζωής.»

Σε άλλο τονίζει ο κ. Αθηναγόρας πως «σήμερα που εορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου, εντούτοις δεν έχουμε αισθήματα θλίψης ή απώλειας κάποιου προσώπου. Μόνο αισθήματα ευγνωμοσύνης. Η Παναγία είναι μαζί μας γιατί ,έγινε η αιτία να σαρκωθεί ο Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι μαζί μας γιατί, έγινε η κλίμακα για να κατέβει ο ουρανός στην γη, αλλά και να ανέβουμε εμείς την κλίμακα και να συνδεθούμε με την πηγή της ζωής. Η Παναγία στην πραγματικότητα γίνεται σημείο αναφοράς για καθέναν από εμάς. Γίνεται σημείο αναφοράς ελπίδας, σωτηρίας και αγάπης. Ελπίδας διότι πιστεύουμε ότι βρίσκεται κοντά του και πρεσβεύει για εμάς. Σωτηρίας διότι όπως με την Γέννηση του Χριστού η Θεοτόκος ολοκληρώθηκε σαν άνθρωπος έτσι και εμείς, με την κοινωνία του Σώματος και του Αίματος ολοκληρωνόμαστε και γινόμαστε δοχεία του Θεού. Αγάπης επειδή μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο Θεός σμικρύνεται και κατεβαίνει στον καθένα από εμάς, όπως κατοίκησε μέσα στην γαστέρα της Παναγίας.»