Το ακόλουθο μήνυμα προς όλο τον κλήρο και τον λαό της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως απέστειλε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Αθηναγόρας, με την ευκαιρία της εορτής των Χριστουγέννων 2025.
Τὸ πιὸ φωτεινό καὶ ἐλπιδοφόρο γεγονός τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τὰ Χριστούγεννα. Ἐκεῖ, στὴ Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας, τὸ φῶς τῆς θείας Ἀγάπης, φανερώνεται μὲ τὸν πιὸ συγκλονιστικό τρόπο, καθὼς ὁ Θεός σαρκώνεται καὶ γίνεται ἄνθρωπος.
Εἶναι ἡ ὕψιστη ἔκφραση εὐσπλαχνίας πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄπειρος καὶ πανυπερτέλειος Θεός δὲν στέκεται μακριά ἀπό τὸν πόνο, τὴν ἀγωνία, τὴν πτώση τῆς πεπερασμένης ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Δὲ βλέπει τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία ἀπό ἀπόσταση, ἀλλά εἰσέρχεται μέσα σ’αυτή. Γεννιέται σὰν βρέφος ταπεινό, φτωχό, ἀνυπεράσπιστο, γιὰ νὰ συναντήσει τὸν ἄνθρωπο ἐκεῖ ἀκριβῶς ποὺ βρίσκεται: στὴ φτώχεια, στὴν ἀδυναμία, στὸ φόβο καὶ στὴν ἀνάγκη.
Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ δὲν ἀποτελεῖ γεγονὸς συναισθηματικῆς ἐκφόρτισης ἤ ἄκρατου ρομαντισμοῦ, ἀλλά γεγονὸς βαθιά σωτηριολογικό. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος «δι’ ἡμᾶς καὶ διά τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν», ἀπό ἄπειρη ἀγάπη καὶ εὐσπλαχνία, γιὰ νὰ λυτρώσει τὸν ἄνθρωπο ἀπό τὰ δεσμά τῆς ἁμαρτίας, τοῦ κακοῦ καὶ τοῦ θανάτου. Ἐκεῖ ποὺ ὁ ἄνθρωπος μόνος του ἀδυνατεῖ νὰ σωθεῖ, ἔρχεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός καὶ ἀνοίγει διάπλατα, δρόμο ἐλευθερίας καὶ ζωῆς.
Γι’ αὐτό καὶ τὰ Χριστούγεννα δὲν εἶναι ἁπλὰ μιὰ γιορτή χαρᾶς, ἀλλά κυρίως μιὰ γιορτή εὐσπλαχνίας καὶ φιλανθρωπίας, ποὺ μᾶς καλεῖ νὰ μιμηθοῦμε τὸ Θεό, ὄχι μὲ λόγια, ἀλλά μὲ ἔργα ἀγάπης. Ὁ Χριστός «ἐκένωσε ἑαυτόν», προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση, κι ἐμεῖς καλούμαστε νὰ ἐξέλθουμε ἀπό τὸν ἐγωκεντρισμό μας καὶ νὰ προσεγγίσουμε τὸ συνάνθρωπο ποὺ ὑποφέρει.
Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι διαρκῶς ἐπαναλαμβανόμενη μέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Δέν ἀπεικονίζεται μέσα ἀπό τά φιλόδοξα ἐπιτεύγματα τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, οὔτε προβάλλεται μέσα ἀπό τίς βιτρίνες τῶν Mall καί τίς ἀναρτήσεις στο διαδίκτυο… ἀλλά βιώνεται ταπεινά μέσα στίς καρδιές πού ξέρουν ἀπό πόνο, ἀρρώστεια, ἀνέχεια καί μοναξιά. Γεννιέται μέσα στίς «χάρτινες φάτνες», τά χαρτόκουτα πού σκεπάζουν τούς ἄστεγους στά κέντρα τῶν μεγαλουπόλεων. Γεννιέται μέσα στίς μισοκατεστραμμένες γειτονιές του Κιέβου αλλά καί στήν ὁλότελα ρημαγμένη Γάζα, κουρνιάζοντας μέσα στις ἀθῶες παιδικές ψυχές τῆς προσφυγιᾶς και του κατατρεγμοῦ. Κλαίει σπαρακτικά μαζί μέ τά πεινασμένα παιδιά τῆς Μαύρης Ἠπείρου καί τήν ἴδια ὥρα πασκίζει μάταια νά μπεῖ μέσα στίς κορεσμένες ἀπό τή μέθη τοῦ καταναλωτισμοῦ καρδιές τῶν ἀνθρώπων τοῦ δυτικοῦ κόσμου, τίς τόσο πολύ θαμπωμένες ἀπό τήν ἐκτυφλωτική λάμψη τῶν βεγγαλικῶν καί τῶν στολισμένων δρόμων.
Καὶ μᾶς ἐρωτᾶ σιωπηλά: μήπως δέν ὑπάρχει χῶρος καί στὴ δική σας καρδιά, ὅπως δὲν ὑπῆρχε χῶρος στά πανδοχεῖα τῆς Βηθλεέμ;
Ἡ φιλανθρωπία εἶναι στάση ζωῆς, τρόπος ὕπαρξης, καρπός πίστης ζωντανῆς. Εἶναι ἡ ἔμπρακτη ἀπόδειξη, πὼς κατανοοῦμε τὸ βαθύτερο μήνυμα τῆς ἑορτῆς! Ὅτι ἀναγνωρίζουμε στὸν κάθε συνάνθρωπο τὸ πρόσωπο τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ.
Ἄς Τοῦ ἐπιτρέψουμε, λοιπόν, νὰ γεννηθεῖ ἀληθινά μέσα μας. Νὰ γίνει ἡ καρδιά μας φάτνη ταπεινή, ἀλλά γεμάτη ἀγάπη. Νὰ μετατρέψουμε τὴ χαρά τῶν Χριστουγέννων σὲ προσφορά! Τη συγκίνηση σὲ πράξη! Τὴν πίστη σὲ φιλανθρωπία. Τότε μόνο ἡ γιορτή θὰ ἀποκτήσει τὸ πραγματικό της νόημα καὶ τὴν οὐσιαστική της διάρκεια μέσα στὸν χρόνο τῆς ἐπίγειας βιοτῆς μας.
Εὔχομαι ὁλόψυχα, τὸ φῶς τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ νὰ φωτίζει τὶς ζωές μας καὶ νὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ δρόμο τῆς ἀγάπης, τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας.
Μετὰ πατρικῶν εὐχῶν,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καὶ Πετρουπόλεως
ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ
