Προς τους εκπαιδευτικούς των σχολείων μας,
με την ευκαιρία του νέου σχολικού έτους 2023-2024
Αγαπητές/Αγαπητοί μου,
«Δεν έχω το θεό ανάμεσα στα χέρια μου, Κι ούτε τον άνθρωπο έχω. Κρατώ ωστόσο μια απουσία που μπορεί να πάρει τη μορφή οποιουδήποτε απ’ τους δύο…»1 αναφέρει ο ποιητής, δίνοντας την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε μια κομβική στιγμή από τις πολλές που γνώρισε ο άνθρωπος στην ιστορία του.
Αν είναι δημιουργός τότε η απουσία μπορεί να πλαστεί σε νόημα. Είναι όμως βέβαιο πως η απουσία αποκτά νόημα όταν ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τα όρια του και αναζητά τον Δημιουργό Του. Έχει υποστηριχθεί ότι αυτές οι κομβικές στιγμές όταν έχουν μέσα τους την δυνατότητα αναφοράς στο υπερβατικό δημιουργούν πολιτισμό2.
Έχει την δυνατότητα ένας άνθρωπος να σώσει την εποχή του ή απλά διαπιστώνουμε τις πτώσεις της; «Μήπως ζούμε ένα μακρύ Σάββατο χωρίς ποτέ η ανθρωπότητα να γνωρίσει Κυριακή;»3 Αν συμβαίνει το δεύτερο, ποιο είναι το νόημα της Παιδείας και της Εκπαίδευσης;
Είναι σαφές ότι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι η δυναμική της ελπίδας η οποία ριζώνει στην προσμονή της Ανάστασης, της Ζωής που συνυφαίνεται με την αλλαγή στάσεων ζωής. Η απουσία σμιλεύεται σε παρουσία όταν γίνεται αιτία δημιουργίας πολιτισμού και παιδείας. Όταν κυοφορεί αγωγή που ερευνά και είναι ανοικτή στην οικουμένη και στις νέες ιδέες. Όταν έχει την δυνατότητα της επανεφεύρεσης και της συμπερίληψης, της υποδοχής κάθε ανθρώπου. Όταν καλλιεργεί την διπλή αίσθηση της φιλοξενίας αλλά και του φιλοξενούμενου. Ιδιαίτερα όταν αντιλαμβανόμαστε ότι οι φιλοξενούμενοι είμαστε μόνιμα εμείς.
Καλή και ευλογημένη χρονιά!
Ο Μητροπολίτης
†Ο Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως
ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ
1 Roberto Juarroz, Κατακόρυφη ποίηση, εισ.-μτφρ. Αργύρης Χιόνης, Τραμ / Τα τραμάκια, Θεσσαλονίκη 1997.
2 Τζ.Στάινερ Ένα μακρύ Σάββατο, εκδ Δώμα, Αθήνα 2022, σελ, 97.
3 Τζ.Στάινερ Ένα μακρύ Σάββατο, ο.π.π., σελ. 133-136.
