Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Ο εγκάρδιος χαιρετισμός της κυρίας Δήμου

Ομιλία που εκφωνήθηκε στην 3η πολιτιστική συνάντηση της Δυτικής Αττικής στις 13 Οκτωβρίου 2013 και απευθυνόταν στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο αλλά και στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιλίου κ. Αθηναγόρα. Η φωτογραφία από την εφημερίδα «Δυτική όχθη».

Μακαριώτατε,

Σας καλωσορίζω ως Πατέρα, ως Αδελφό αλλά, πάνω απ’ όλα, ως τον καλό Σαμαρείτη που σε εποχές πολύ δύσκολες έδειξε ότι η βοήθεια προς το συνάνθρωπο δεν πρέπει να εξαρτάται ούτε από τη γλώσσα, ούτε από τη θρησκεία, ούτε από τη φυλή. Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα είμαστε άνθρωποι. Ευτυχώς τον δικό σας δρόμο επέλεξε να ακολουθήσει η μεγάλη πλειοψηφία των Ιεραρχών και η Εκκλησία στάθηκε δίπλα στο λαό.

Είναι αλήθεια ότι μέσα σ’ αυτή την απονομιμοποίηση θεσμών και αξιών, η Εκκλησία στάθηκε όρθια. Η Εκκλησία είναι θεανθρώπινη. Φέρει την αγιότητα του Χριστού αλλά και την αμαρτία του ανθρώπου. Εσείς, Μακαριώτατε, φροντίσατε ώστε η αμαρτία του ανθρώπου να βρει συγχώρεση μέσα από ένα πρωτοφανές φιλανθρωπικό έργο αγάπης. Στην αγάπη, λοιπόν, είναι η απάντηση. Αυτό ήταν και είναι το βασικό σας μήνυμα το οποίο έφτασε παντού γιατί είχε τη δύναμη των πράξεών σας.

Έρχεστε σήμερα εδώ, σε μία περιοχή τέτοια που πουθενά αλλού δεν έχουν συγκεντρωθεί τόσα πολλά προβλήματα, με τόσο διαφορετικές αφετηρίες απ’ όσα υπάρχουν εδώ. Οι θεμελιώδεις επιλογές που δημιούργησαν τη σημερινή κατάσταση έγιναν την περίοδο της δικτατορίας. Όσα έγιναν μέσα σε λίγες δεκαετίας δημιούργησαν μία κατάσταση που χρειάζονται 5 φορές περισσότερα χρόνια για ν’ αλλάξουν από όσα χρόνια χρειάστηκαν για να γίνουν.
Ήταν τέτοια η κατάσταση που ήδη το 1976 ο Χατζιδάκης και ο Γκάτσος με τη φωνή της Φαραντούρη τραγούδησαν έναν θρήνο, τον Εφιάλτη της Περσεφόνης, για τούτα τα χώματα. Σ’ αυτό το θρήνο ο ποιητής έγραψε:

«Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα,
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς.»

Σ’ αυτά τα χώματα μεγαλώσαμε κι εδώ συνεχίζουμε να κατοικούμε. Γιατί όμως επιμένουμε να μένουμε εδώ παρά τα τόσα προβλήματα;

  • Γιατί είμαστε χώμα από το χώμα αυτής της γης και θέλουμε να την αλλάξουμε.
  • Γιατί τούτα τα χώματα έχουν μια ένδοξη ιστορία γραμμένη από ήρωες που μιλούσαν την ίδια γλώσσα μ’ εσάς. Οι Αρβανίτες της Αττικής ήταν αυτοί που σχημάτισαν τα πρώτα στρατιωτικά σώματα της ελευθερίας το 1821.

Εδώ σ’ αυτά τα χώματα βρήκαν σπίτι χιλιάδες Έλληνες από όλες τις περιοχές της χώρας όταν η μικρασιατική καταστροφή, ο Εμφύλιος και η φτώχεια τους ανάγκασαν να έρθουν στην Αθήνα για να σώσουν τη ζωή τους ή να βρουν ένα καλύτερο μέλλον. Μικρασιάτες, Πόντιοι, Ηπειρώτες, Πελοποννήσιοι, Κρητικοί, νησιώτες απ’ όλο το Αιγαίο, Μακεδόνες, Θρακιώτες, Θεσσαλοί.

Όλοι μαζί γράψαμε μια καινούργια ιστορία που είχε και πολλές καλές πλευρές. Όποιος έχει δει την ταινία «Συνοικία το όνειρο» μπορεί να φανταστεί πώς ήταν κάποτε η ζωή μας εδώ. Την αλλάξαμε, την κάναμε καλύτερη. Το κυριότερο όμως είναι ότι σ’ αυτή την πορεία δεν ξεχάσαμε ποιοι είμαστε και ποιες είναι οι ρίζες μας.

Εδώ σ’ αυτή την περιοχή με τα τόσα προβλήματα, το ελληνικό φιλότιμο, η αγάπη για την πατρίδα, ο σεβασμός για την ορθοδοξία, είναι πιο ζωντανά από οπουδήποτε αλλού. Εδώ η ελληνική οικογένεια είναι πάντα δεμένη και παραμένει κύτταρο της κοινωνίας μας.

Μακαριώτατε,

Εδώ ζουν καλοί άνθρωποι που δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται όσο λίγοι από την κρίση. Εδώ λοιπόν πρέπει και η Εκκλησία να σκύψει περισσότερο και να αφιερώσει μεγαλύτερες δυνάμεις για να ανακουφίσει «αδελφούς εμπερίστατους».

Η Πολιτεία έκανε το καθήκον της με την αποδοχή της πρότασης της Ιεράς Συνόδου για τη δημιουργία της νέας Ιεράς Μητρόπολης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως. Η Ιεραρχία εξέλεξε Μητροπολίτη μας τον Σεβασμιώτατο Αθηναγόρα. Γνωρίζουμε όλοι ότι ήταν και συνεχίζει να είναι πνευματικό σας παιδί. Γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για έναν πατέρα από το να βλέπει ότι το παιδί του τιμά την οικογένεια και κρατά το όνομά της ψηλά.

Ο Σεβασμιώτατος ήρθε στην περιοχή μας και αγάπησε τους ανθρώπους της, όπως ο πατέρας τα παιδιά του. Οι δομές της εκκλησιαστικής διοίκησης στην περιοχή μας ήταν εξαιρετικά αδύναμες και, φυσικά, ανύπαρκτες σε επίπεδο ανεξάρτητης Μητρόπολης. Όφειλε λοιπόν να δώσει διμέτωπο αγώνα. Από τη μία να στηρίξει τους ανθρώπους και από την άλλη να δημιουργήσει εκ του μηδενός μία καινούργια Μητρόπολη.

Έχει πετύχει πολλά ως σήμερα γιατί είναι άνθρωπος της αγάπης, της καταλλαγής και του φιλότιμου. Ξέρει να εμπνέει. Όλοι, κλήρος και λαός, τον βοηθήσαμε στο έργο του, όμως η Μητέρα Εκκλησία πρέπει να ξέρει ότι κάθε βοήθεια που προσφέρει στον Σεβασμιώτατο Αθηναγόρα γίνεται τροφή για τον πεινασμένο, γίνεται ρούχο για εκείνον που κρυώνει, γίνεται βοήθημα για να πληρωθεί το ενοίκιο ή το φροντιστήριο ή τα φάρμακα ενός αρρώστου.
Γι’ αυτό αξίζει να τύχει της ιδιαίτερης αγάπης σας η προσπάθειά του, διότι αυτό δεν θα είναι αδικία για τις άλλες Μητροπόλεις αλλά, αντίθετα, θα είναι ισότιμη αντιμετώπιση, γιατί ισότητα δεν είναι να λαμβάνουν όλοι το ίδιο αλλά εκείνος που έχει μεγαλύτερη ανάγκη να στηρίζεται περισσότερο.

Ξέρω πολύ καλά ότι έχετε πολύ καλή συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής και τον Περιφερειάρχη Γιάννη Σγουρό. Ελπίζουμε αυτή η συνεργασία να συνεχιστεί για το καλό του λαού της Αττικής που δοκιμάζεται.

Επίσης, ξέρω τις μεγάλες προσπάθειες που καταβάλει ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων κ. Γιώργος Καλαντζής και την άριστη συνεργασία που έχετε. Τον ευχαριστούμε που είναι σήμερα εδώ μαζί μας.

Μακαριώτατε,

Θέλουμε την ευλογία σας για να συνεχίσουμε! Καλώς ήλθατε! Σας αγαπάμε!