Η ζεστή κατηχητική συντροφιά του Ι.Ν. Αγ. Πέτρου και Παύλου Βαρυμπόμπης έκανε για άλλη μία φορά μία εξαιρετική γιορτή.

Πότε θα ‘ρθει του Χριστού;

Δευτέρα 22-12-2014, ώρα 7.00 μ.μ. και η αγωνία κορυφώνεται, αναμένοντας το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας. Το αμάξι φτάνει.

Τα φώτα της αίθουσας του Polo Club σβήνουν.

Μοναδικό άκουσμα στο σκοτάδι, ο ήχος του ταλάντου από τα χέρια του κ. Κωνσταντίνου Μπιλάλη. Μια παιδική φωνή απαγγέλει... (ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη «Η Γέννηση»):  «Eν' άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. “Είδες, μου λέει - γεννήθηκε η ευσπλαχνία”. Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ, γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.»

Δύο από τα μικρότερα παιδιά πλησιάζουν τον Επίσκοπο, παίρνουν την ευχή του και τον οδηγούν χέρι-χέρι στη θέση του. Τα υπόλοιπα παιδιά, ντυμένα γιορτινά, με φαναράκια στα χέρια, ψάλλοντας: «Η γέννησή σου Χριστέ ο Θεός ημών…» ακολουθούν και αυτά φτάνοντας όλα μαζί στη σκηνή.

Η στολισμένη, χριστουγεννιάτικα, αίθουσα φωτίζεται!

Το τζάκι αναμμένο. Ένα καραβάκι κι ένα δέντρο στολισμένα με λαμπιόνια.  Δεξιά και αριστερά της αίθουσας δυο μεγάλα τραπέζια. Στο ένα, βιβλία με χριστουγεννιάτικο περιεχόμενο, περιμένουν (με την αγορά τους) να γίνουν αντίδωρο στον «πονεμένο συνάνθρωπο». Στο άλλο τραπέζι τα σπιτικά γλυκίσματα, που ετοίμασαν οι μητέρες των παιδιών, αρωματίζουν την ατμόσφαιρα.

Όλα περιμένουν...  πότε θα ‘ρθει του Χριστού...

Η γιορτή αρχίζει, από τα παιδιά της κατηχητικής συντροφιάς καλωσορίζοντας, τους  προσκεκλημένους, στο πρόσωπο του ποιμενάρχη μας. Καθένα κρατά στο χέρι του κι από κάτι...  το πρώτο, αφήνει στα χέρια του ένα άδειο καλάθι και στη συνέχεια το καλάθι γεμίζει...  Πρόσφορο, Κρασί, Λουλούδια, Ρόδι, Μέλι, Μελομακάρονα, Καρύδια, Κάστανα και το τελευταίο, του ακουμπά την εικόνα της Γεννήσεως και τα ονόματά τους, υπέρ υγείας!

Κι ενώ το καλάθι ήδη γέμισε από δώρα, οι μελωδικές φωνές των παιδιών της χορωδίας ψάλλουν τα κάλαντα της Θράκης, ακολουθούν τα κάλαντα της Ηπείρου. Μετά, νοσταλγικά μας ταξιδεύουν στα «λησμονημένα» κάλαντα της Προποντίδος. Κάποια από τα παιδιά, ανάμεσα στα κάλαντα, απαγγέλουν λόγια του Ιωάννου Χρυσοστόμου, σχετικά με τα Χριστούγεννα.

Στη συνέχεια στη σκηνή ανεβαίνουν έξι από τα μεγαλύτερα παιδιά της συντροφιάς και παρουσιάζουν, το καθένα με το δικό του ιδιαίτερο, εκφραστικό αλλά και προσωπικό τρόπο, διαβάζοντας επιλεγμένα αποσπάσματα από το έργο του Παπαδιαμάντη, τη διαχρονικότητα του, δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα γι’ αυτό που θα επακολουθήσει...

Οι FairyTale Esemble, μια μικρή ορχήστρα δωματίου, και μια φωνή αφηγείται με νότες και λέξεις τό διήγημα μέ τίτλο «Γούτου Γουπατού»,  βγαλμένο από το μαγικό κόσμο του Παπαδιαμάντη: «Ο Μανωλιός είναι ένα παιδί διαφορετικό από τα άλλα: μιλάει με δυσκολία, σέρνει το βήμα του και μπορεί να πιάσει μόνο με το ένα χέρι. Έχει όμως χρυσή καρδιά, και όταν σώζει τα παιδιά από τους μάγκες της επάνω γειτονιάς, γίνεται ο ήρωας όλων». Στη συνέχεια με τον ίδιο παραστατικό τρόπο γίνεται ανάγνωση αποσπασμάτων από το άλλο χριστουγεννιάτικο αφήγημά του «στης Κοκκώνας το σπίτι», όπου ένας λάτρης του ποτού παριστάνει το φάντασμα σε ένα έρημο σπίτι και ληστεύει τα παιδια που περνουν από κει με τις δεκάρες των καλάντων που έχουν τραγουδήσει. Μέσα από τα διηγήματα αυτά του Παπαδιαμάντη, με τα νοήματα τους να παραμένουν επίκαιρα, κλείνει η μαγευτική βραδιά.

Στη συνέχεια το λόγο παίρνει ο π. Ρωμανός Νερουτσόπουλος για να ευχαριστήσει καθέναν χωριστά και όλους όσους συνέβαλαν με τον τρόπο και την παρουσία τους στο αγκάλιασμα αυτής της κατηχητικής συντροφιάς της Βαρυμπόμπης: Τον προϊστάμενο του  Ιερού Ναού Πέτρου και Παύλου Βαρυμπόμπης π. Ευάγγελο Λάζο, τους γονείς των παιδιών για την εμπιστοσύνη τους στις ανοιχτές αγκαλιές της Μαρίας Ροζακέας-Μπιλάλη, Βίκυς Κονδύλη-Δεράκογλου και Σοφίας Μαντέ.

Τους οργανοπαίκτες, μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου, Βασίλη Δίσσιο στο Λαούτο, Στέφανο Γιαννόπουλο στο βιολί και τον Παύλο μας με το κανονάκι του, παιδί από τη κατηχητική συντροφιά, για την μουσική επένδυση στα παραδοσιακά κάλαντα.

Τον κ. Κωνσταντίνο Μπιλάλη, που ακούραστα έδωσε την καρδία του και τη φροντίδα του για την όλη γιορτή.

Τους φιλόξενους κ. Σέργιο Γεωργίου, και τη σύζυγό του, που μας πρόσφεραν δωρεάν την αίθουσα του καταστήματός τους Polo Club, για τη πραγματοποίηση αυτής της γιορτής.

Τον κ. Γεώργιο Δασκαλάκη, αντιδήμαρχο τοπικής ανάπτυξης και εξυπηρέτησης του πολίτη και την κα Λεμόνια Τσούτσικα, Διευθύντρια του Δημοτικού σχολείου Βαρυμπόμπης που μας τίμησαν με την παρουσία τους και τη συμπαράστασή τους, στη προσπάθεια αυτή των παιδιών.

Τον προϊστάμενο του Μητροπολιτικού ναού Ιλίου π. Αναστάσιο Μπαστούνη για την απλόχερη παραχώρηση της εξέδρας που χρησιμοποιήθηκε για τη γιορτή και τους εθελοντές μεταφορείς, φίλους της μητρόπολής μας, Βασίλη Λαμπράκη και Ηλία Μούκιο.

Τον αφανή αλλά σημαντικό συμπαραστάτη της συντροφιάς μας, π. Νικόλαο Κουτούζο.

Τέλος τον Επίσκοπό μας, για την ουσιαστική παρουσία του και τη θερμή φροντίδα για τη μικρή αυτή κατηχητική συντροφιά της Βαρυμπόμπης.

Τη γιορτή έκλεισε ο ίδιος ο Μητροπολίτης μας, με λόγια καρδιάς (δείτε το βίντεο) και μοιράζοντας στα παιδιά τα δώρα τους.

Τα γλυκίσματα και τα κεράσματα μας κράτησαν όλους στην αίθουσα για αρκετή ώρα μετά σε μια ατμόσφαιρα ζεστή για κουβέντα και γνωριμία μεταξύ μας.

Η φωτογράφιση έγινε από τη φωτογράφο κ. Δήμητρα Χατζηαδάμ.
Τη βιντεοσκόπηση έκανε το διαδικτυακό κανάλι του κ. Γεώργιου Αρβανίτη “intv.gr” και μπορείτε να τη δείτε ολόκληρη εδώ.