Το Κεντρικό Ταμείο Ενοριακής Δράσεως διοργάνωσε κι εφέτος μία σπουδαία γιορτή, με σκοπό να συναντηθούν όλα τα Ταμεία Δράσεως των ενοριών και να συγκεντρωθούν χρήματα για τους σκοπούς του ΚΤΕΔ.

Στην εκδήλωση έγινε κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα και ακολούθησε ψυχαγωγικό πρόγραμμα και λαχειοφόρος αγορά.

Στην εορτή παρευρέθηκαν οι δήμαρχοι Ιλίου κ. Νικόλαος Ζενέτος, ο δήμαρχος Αχαρνών κ. Σωτήριος Ντούρος, ο δήμαρχος Φυλής κ. Δημήτριος Μπουραΐμης και ο δήμαρχος Αγίων Αναργύρων-Καματερού κ. Νικόλαος Σαράντης, με τους οποίους η Μητρόπολη Ιλίου έχει εξαιρετική συνεργασία σε ζητήματα κοινωνικής προσφοράς.

Ο κ. Αθηναγόρας χαιρέτησε τους προσκεκλημένους και παρουσίασε δράσεις που αναπτύσσει η Μητρόπολη σε συνεργασία με τους Δήμους. Ξεχώρισε ένα σύμφωνο συνεργασίας με το Δήμο Αχαρνών για παροχή συσσιτίων, όπως επίσης και η εκπόνηση προγράμματος 5 μηνών για την κοινωνικοποίηση των παιδιών Ρομά.

Το λόγο έλαβε και ο αντιπρόεδρος του Κ.Τ.Ε.Δ. και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως, π. Εμμανουήλ Σέρβος, ο οποίος έκανε έναν σύντομο απολογισμό:

«Ο χρόνος που μόλις πριν λίγες μέρες έφυγε για να δώσει τη θέση του στο 2014, απετέλεσε για το κοινωνικό – φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεώς μας σταθμό και ορόσημο για τρεις σημαντικούς λόγους:

Ο πρώτος λόγος αφορά στην ίδια τη σύσταση της Μητρόπολης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως. Το 2013 ήταν χρονιά σημαδιακή γιατί, τρία χρόνια συμπληρώθηκαν από τη γένεση της Μητρόπολης. Μιας Μητρόπολης που γεννήθηκε σε μία δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας και την οικονομική της κατάσταση. Μιας Μητρόπολης με κατ’ εξοχήν ποίμνιο προερχόμενο από τις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις και πολύ περισσότερο, από τις τάξεις των ανέργων. Μιας Μητρόπολης που εφόσον δημιουργήθηκε μέσα σ’ αυτές τις τόσο αντίξοες συνθήκες, λογικά θα ‘πρεπε να βρίσκεται ακόμα σε νηπιάζουσα κατάσταση, όσον αφορά στην κοινωνική προσφορά. Και όμως, με τη Χάρη του Θεού και τη συμπαράσταση όλων εσάς, των επίλεκτων συνεργατών στα φιλόπτωχα ταμεία, μεγαλούργησε.

Και εδώ, ακριβώς, παρατίθεται και ο δεύτερος λόγος για τον οποίο το 2013 στάθηκε χρονιά ορόσημο. Οι αριθμοί, οι εισπράξεις, τα διατεθέντα έξοδα υπέρ των εμπεριστάτων αδελφών, όλα «ξεσκονίστηκαν» κυριολεκτικά από τις λογιστικές υπηρεσίες της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κι όταν συμπληρώθηκε η έρευνα των λογιστών, κι όταν δημοσιεύθηκε ο σχετικός πίνακας, αρχίσαμε να ψάχνουμε με την ίδια αγωνία που ένας μαθητής ψάχνει να βρει το όνομά του για να δει αν πέρασε στο πανεπιστήμιο, ψάχναμε με αγωνία να βρούμε ποια θέση πήρε η Μητρόπολή μας. Αρχίσαμε ψάχνοντας από τις τελευταίες θέσεις του καταλόγου. Κι όσο ανεβαίναμε, τόσο περισσότερο αγωνιούσαμε μπας και είχε γίνει κάποιο λάθος. Και τελικά, ήρθε το ανέλπιστο, το πρωτάκουστο και θαυμαστό, κυριολεκτικά σαν θείο δώρο: Η Μητρόπολη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως ήρθε τέταρτη ανά το πανελλήνιο, σε μέγεθος κοινωνικής προσφοράς, μετά την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τις Μητροπόλεις Θεσσαλονίκης και Λαρίσης! Εάν αυτό δεν είναι επιβράβευση του αγώνα μας από τον Θεό, αδελφοί μου, τότε τι είναι;

Όμως, το 2013 στάθηκε ορόσημο και για έναν τρίτο λόγο: Κατά τη διάρκειά του, ένας ιερός πόθος και οραματισμός του ανύστακτου Ποιμενάρχη μας, κ.κ. Αθηναγόρα, πήρε σάρκα και οστά. Με την διάθεση άνω των εκατό χιλιάδων ευρώ από το κεντρικό Φιλόπτωχο Ταμείο της Μητροπόλεώς μας, δημιουργήθηκαν δύο υπερσύγχρονες εστίες παρασκευής φαγητού για τους απόρους συνανθρώπους μας. Η πρώτη κουζίνα δημιουργήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Ιλίου και η δεύτερη στην Κοίμηση Θεοτόκου Αχαρνών. Μέσα απ’ αυτές τις σύγχρονες «Στέγες Αγάπης» ετοιμάζεται καθημερινά φαγητό για να θρέψει πέραν των 850 ατόμων, είτε μεμονωμένα, είτε ανά οικογένειες σε διάφορες ενορίες.

Πρόκειται κυριολεκτικά για δύο πολύβουα μελίσσια που στελεχώνονται από ικανούς μαγείρους και εθελοντές, οι οποίοι μέσα σε περιβάλλον ελεγμένο από κάθε άποψη και κανόνα υγιεινής, προσφέρουν θεάρεστη διακονία προς τον πλησίον, τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας.

Πέρα από αυτά, υπάρχει και ο θεσμός του Κοινωνικού Παντοπωλείου, τα δέματα αγάπης, τα χρηματικά βοηθήματα, η παροχή φαρμάκων κ.λπ.

Έπειτα από τον ανωτέρω πολύ σύντομο απολογισμό, είναι φυσικό να αισθανόμαστε μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια, αυτό που λέμε στην εκκλησιαστική γλώσσα «καυχώμεθα εν Κυρίω». Κι όμως, βαθιά μέσα μας αισθανόμαστε ότι υπάρχουν ακόμη τόσα πολλά να γίνουν, χωρίς εφησυχασμό και επανάπαυση.
Η διάσημη σε όλο τον κόσμο ιεραπόστολος της Ινδίας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, Μητέρα Τερέζα, όταν έβλεπε το ιεραποστολικό έργο της να ακμάζει, συνήθιζε να λέει: «Και εμείς οι ίδιοι αισθανόμαστε πως αυτό που κάνουμε είναι σταγόνα στο ωκεανό. Αλλά ο ωκεανός θα ήταν μικρότερος αν έλειπε αυτή η σταγόνα».

Κατακλείοντας αυτή τη μικρή προσλαλιά, επιτρέψατέ μου να διασκευάσω στα δικά μας μέτρα αυτό το γνωμικό, λέγοντας:

«Κι εμείς οι ίδιοι αισθανόμαστε πως αυτό που κάνουμε είναι σταγόνα στον ωκεανό. Αλλά ο ωκεανός θα ήταν μικρότερος αν μέσα σ’ αυτόν δεν χυνόταν με ακατάσχετη ορμή το ποτάμι της ιδικής Σας αγάπης και συμπαράστασης, Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα μας. Ο ωκεανός θα ήταν μικρότερος, εάν μέσα σ’ αυτόν δεν άδειαζαν τα πλημμυρισμένα ποτάμια της ιδικής σας αγάπης και συμπαράστασης, αγαπητοί μου αδελφοί και συνεργάτες στο κοινωνικό – φιλανθρωπικό έργο».

Ας ευχηθούμε από καρδιάς, αστείρευτος να είναι ο ωκεανός της αγάπης και να ποτίζει πάντοτε πλουσιοπάροχα ψυχές και σώματα όλων των πονεμένων αδελφών του Χριστού που είναι και δικοί μας αδελφοί και περιμένουν το δικό μας στήριγμα, το δικό μας εθελοντισμό και ανιδιοτέλεια και μέσα στο νέο έτος που ήδη διανύουμε.

Σας ευχαριστώ!»

(Φωτογραφίες: Δήμητρα Χατζηαδάμ)