Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 10 π.μ., στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο η Ημερίδα «Σχολείο-Εθελοντισμός-Κοινωνία» η οποία τελεί υπό την Αιγίδα της Α.Ε. Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκοπίου Παυλοπούλου.

Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη της Διοικούσας Επιτροπής των Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων, του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας» - τράπεζας εθελοντών δοτών μυελού των οστών - της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, στο πλαίσιο της καθιέρωσης από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων το 2014, της 7ης Νοεμβρίου ως Σχολικής ημέρας αφιερωμένης στον Εθελοντισμό για την Αιμοδοσία και τον Μυελό των Οστών.

Την Ημερίδα χαιρέτησε ο εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως και προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής επι Ειδικών Ποιμαντικών θεμάτων και Καταστάσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος κ. Αθηναγόρου,  πανοσ. αρχιμ. Δρ Θεοδόσιος Μανώλης, κλινικός Βιοιατρικής Έρευνας και Βιοηθικής Ογκολογίας. Ο π. Θεοδόσιος ως τακτικό μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Ποιμαντικών θεμάτων και Καταστάσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος μετέφερε τις πατρικές ευχές και ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως ως  προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής Ποιμαντικών Θεμάτων και Καταστάσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών,  κ. Αθηναγόρου,  δια την απόλυτη ευώδοση και επιτυχία των εργασιών της εκδήλωσης και ανέπτυξε το θέμα  με τίτλο  «ο ρόλος του Εθελοντισμού στην θεραπευτική προσπάθεια της Ιατρικής Επιστήμης-Μεταμόσχευση μυελού των οστών».

Ο π. Θεοδόσιος ανέφερε μεταξύ άλλων ότι ο εθελοντισμός δεν είναι μια αφηρημένη έννοια.  Το πνεύμα του ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, προάγει την κοινωνική ομαλότητα, συμβάλει στην διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή και τη ανθρώπινη συνύπαρξη, δίνει νέο περιεχόμενο στην ζωή του σύγχρονου ανθρώπου, μεταθέτει την πρωτοβουλία για λύσεις των κοινωνικών προβλημάτων στην βάση, μεταφέρει ρεαλιστικές εικόνες και προτείνει αποτελεσματικές λύσεις στους αρμοδίους φορείς, συμβάλει στην παραγωγή κοινωνικού έργου και παρέχει καινοτόμες υπηρεσίες, ευαισθητοποιεί την κοινωνία και καλλιεργεί τον ρόλο του «ενεργού πολίτη». Η  παρουσία της Εκκλησίας στον χώρο της Υγείας και η καλλιέργεια του πνεύματος της Εθελοντικής διακονίας και προσφοράς, όπως είναι για παράδειγμα ο Εθελοντής αιμοδότης, ή ο εθελοντής δότης αιμοποιητικών κυττάρων, αποτελεί ένα  καταπραϋντικό και καθησυχαστικό στοιχείο, που δίνει μια άλλη διάσταση στη θεραπευτική προσπάθεια. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι τα πάντα ξεκινούν από την παιδεία. Η κοινωνική προσφορά κι ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής κι αυτή διαμορφώνεται από μικρή ηλικία καθώς το αίσθημα αλληλεγγύης κι αγάπης δε μετριέται με τα χρόνια ζωής. Πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι η δύναμη του να προσφέρεις  είναι μεγαλύτερη από αυτήν του να παίρνεις. Χρειάζεται ψυχικό σθένος για να υπερβείς τον εαυτό σου και να φροντίσεις για τους άλλους. Και αυτό το συμπέρασμα έχει  την αξία του  όταν ξεκινά από την οικογένεια και συνεχίζει να καλλιεργείται  στο σχολείο, στην εκκλησία,  στους δήμους, στην ίδια την κοινωνία.

Πολλές φορές τα παιδιά είναι αυτά που διδάσκουν τους μεγάλους με το παράδειγμά  τους, την ευαισθησία, τη δύναμη της ειλικρινούς πρόθεσης και τα οράματά τους για τη ζωή και τον κόσμο, και για το λόγο αυτό συνεχίζει να υπάρχει εθελοντισμός και μαζί του διατηρούνται αξίες  όπως η αλληλεγγύη, η φιλανθρωπία, η κοινωνική δικαιοσύνη, οι οποίες δίνουν νόημα και νέο περιεχόμενο στη ζωή των ανθρώπων. Η καλλιέργεια του πνεύματος του Εθελοντισμού σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης βοηθά να αναπτύξουν  οι νέοι της εποχής μας συλλογικά κοινωνικές δράσεις και μέσα από την  βιωματική και συνεργατική προσέγγιση των κοινωνικών θεμάτων να καλλιεργήσουν τις αξίες της ανθρωπιστικής συνεισφοράς, της αλτρουϊστικής ιδεολογίας και της αλληλεγγύης.
Σε αυτές τις αξίες στηρίζεται και η απόφαση δωρεάς μυελού. Μια απόφαση που χαρακτηρίζεται ως  ύψιστη αλτρουιστική πράξη καθώς ένας άλλος άνθρωπος  έχει και πάλι μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Αυτή η δεύτερη ευκαιρία που δίδεται βοηθά όλους μας και ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους  να ωριμάζουν κοινωνικά, να αποκτούν ταυτότητα και να διαμορφώνουν χαρακτήρα βιώνοντας την συμμετοχή σε αλτρουιστικές πράξεις από πολύ νωρίς, αποκτώντας υψηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.

Η δωρεά μυελού των οστών, ως εθελοντική πράξη υπερβαίνει το εγώ και συναντά το εσύ, δηλαδή συναντά έναν άγνωστο αλλά όχι ανώνυμο άνθρωπο. Μιμείται τον πρώτο Αιμοδότη αλλά και Ζωοδότη ολοκλήρου της ανθρωπότητας, το αληθινό πρότυπο της θυσιαστικής αγάπης, τον  εσταυρωμένο Χριστό, στα ίχνη του οποίου βαδίζουν οι πιστοί.

Ο  εθελοντισμός είναι στάση και τρόπος ζωής, Όσοι μπορούν να γίνουν εθελοντές δότες μυελού των οστών, σώζουν ζωές. Έχουμε ανάγκη αυτούς τους εθελοντές και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να τους έχουμε κοντά μας, να τους αυξήσουμε. Η εθελοντική προσφορά αποτελεί σήμερα με τις ανάλογες προϋποθέσεις μια μεγάλη δύναμη ελπίδας για τον σύγχρονο κόσμο. Αντιστρατεύεται το πνεύμα του ατομισμού, της ναρκισσιστικής εσωστρέφειας και της ιδιοτέλειας που επικρατεί στην εποχή μας. Ο εθελοντής δε βλέπει πια τη ζωή με τη ματιά του εγωκεντρικού ατόμου, που βάζει πάνω απ’ όλα το προσωπικό του συμφέρον και κύρος, αλλά με την ευρύτητα της σκέψης του ανθρώπου που συναισθάνεται πως είναι μέλος μιας κοινότητας ανθρώπων.

Δυστυχώς στη βαναυσότητα του σύγχρονου πολιτισμού, η μοναξιά είναι η μεγαλύτερη μάστιγα της κοινωνίας. Μέσα στις πολυπληθείς πόλεις ο άνθρωπος ανωνυμοποιείται, ζει μόνος και πεθαίνει μόνος. Η κραυγή του για τριανταοκτώ χρόνια παράλυτου της Βηθεσδά, «άνθρωπον ουκ έχω», κατάντησε να ’ναι κραυγή αγωνίας όλων των σημερινών ανθρώπων. Μιμούμενοι τον Σαμαρείτη θα πρέπει να γινόμαστε εθελοντές διάκονοι  για τον κάθε συνάνθρωπό μας, σε όλες τις ανάγκες του, και κυρίως όταν ζητά μέσα από την εθελοντική προσφορά λίγων αιμοποιητικών κυττάρων να κερδίσει ξανά την ζωή, να βγεί νικητής και κυρίως να γίνει ο διαφορετικός, ο καινούργιος άνθρωπος.

Πολύ συνοπτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Εκκλησία απευθύνεται στην ανθρωπιά του καθενός μας για την αντιμετώπιση κάθε είδους ανάγκης των συνανθρώπων μας. Όπως ακριβώς κάνει, ο εθελοντισμός. Είναι κοινός τόπος πλέον ότι στη σημερινή τεχνοκρατούμενη κοινωνία, με τους ξέφρενους και αγχωτικούς ρυθμούς ζωής, με τους ανάλγητους νόμους της αγοράς και της στυγνής οικονομικής συνδιαλλαγής και με την άμβλυνση των ηθικών φραγμών, η έννοια του ανθρωπισμού έχει δυστυχώς παραμεριστεί στην καρδιά και στο νου των σύγχρονων ανθρώπων. Ο εθελοντισμός είναι ένα θέμα που μας αγγίζει όλους, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης και επαγγελματικής ιδιότητας. Συνιστά μια εξαιρετικά επιμορφωτική λειτουργία που ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή και τη συνύπαρξη, προσδίδοντας νέο περιεχόμενο στη ζωή μας.

Το επίκεντρο του εθελοντισμού είναι η προστασία της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, καθώς μέσα από τον εθελοντισμό καθρεπτίζεται η εικόνα του εαυτού μας. Κινητήριος δύναμη του εθελοντισμού πρέπει να είναι η αγάπη και η συμπαράσταση στον συνάνθρωπό μας που υποφέρει.

Εύχομαι από την καρδιά μου, ὁ Θεός να ευλογήσει τις προσπάθειές σας και με τις συντονισμένες προσπάθειες όλων μας,  η συγκεκριμένες προσπάθειες να γίνουν μια ηχηρή σάλπιγγα κοινωνικής αφυπνίσεως, για να καταλάβουν οι συμπολίτες μας ότι η προσφορά μυελού  δεν θα πρέπει να γίνεται εξ ανάγκης αλλά εξ αγάπης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό μας και ως τεκμήριο πνευματικής καλλιέργειας γιατί όπως πολύ χαρακτηριστικά είπε και ο Ουίστον Τσώρτσιλ «την καθημερινότητά μας την φτιάχνουμε με ότι έχουμε, ενώ την ζωή μας την φτιάχνουμε με αυτό που δίνουμε».